شاه رکن الدین

سید علی فرزند بهاالدین معروف به بابا رکن‌الدین ولی (شاه رکن‌الدین) عارف و زاهد قرن هشتم هجری است. این بقعه متبرکه، که با کاشی های آبی مزین شده است، طرحی متفاوت با سایر گنبدها دارد . اکثر گنبدها بدون زاویه هستند ولی این بنا مانند مقبره محمدبن جعفر طیار که در دزفول است، چند زاویه دارد و حالتی مخروط مانند دارد که البته قاعده آن یک چند ضلعی منتظم است.. ایوان ورودی در ضلع شمالی بنا دیده می‌شود و ساختمان دارای طاق‌های مقعر و متعددی است.
بقعه شاه رکن الدین در مرکز محله‌ای به همین نام واقع است و یکی از محلاتی است که عناصر کامل یک مرکز محله را دارا است و می تواند یک فضای فرهنگی عالی و بدون نقص را تشکیل بدهد. یک مسجد و یک حمام قدیمی بسیار زیبا در کنار این بقعه دیده می‌شود و یک مدرسه علمیه قدیمی در مجاورت این بقعه به چشم می‌خورد که با یک راهروی مزین به کاشی‌کاری به بقعه متصل می‌شود. فضای سبز و زیبای این بقعه آن را به نگین سبز بافت قدیم دزفول مشهور کرده است. این بقعه زیبا و ارزشمند به شماره ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. فضای درون حیاط این مقبره ی زیبا کاملا سرسبز و مناسب برای نشستن است.